حتی سال گذشته در مورد بسته‌های معیشتی هنرمندان قول‌هایی دادند که به آن عمل نکردند و همین موضوع چقدر بی‌اعتمادی را نسبت به وزیر به عنوان نماینده فرهنگی دولت ایجاد کرد.

وزارت ارشاد باید دقت کند که هرگونه تصمیم غیراقتصادی در مورد هنرمندان کشور و انتشار هر نوع مطلبی خارج از حوزه تامین رفاه و آسایش آنان، در شرایط فعلی گرانی و تورم افسار گسیخته و فشار روانی موجود در جامعه، تخریب ذهنی بیش بوده و حتی آسیب‌زا خواهد بود.

وزیر ارشاد می‌بایست در جهت ترمیم این دیوار بی‌اعتمادی تلاش کند. انعکاس اخبار فعالیت‌های غیرضرور، موید این نکته است که وضعیت اسفناک مربوط به بخش سرمایه‌های انسانی حوزه فرهنگ و سینمای کشور، هیچ گونه اهمیتی برای متولیان امر، بعد از دو سال از روی کار آمدن دولت جدید ایجاد نکرده است. وقتی ساخت سالن و ساختمان بیشتر از زندگی و سلامت خود سینماگر اهمیت پیدا می‌کند، لاجرم به این نگاه و قضاوت می‌رسیم که بی‌تفاوتی در مورد وجود خود هنرمندان به یک اصل نهادینه در جامعه تبدیل شده است.

ادامه چنین روندی باعث ایجاد شکاف و فاصله بین وزارت ارشاد و هنرمندان کشور خواهد بود. مقوله اقتصاد هنر، موضوعی نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آن عبور کرد. رسیدگی به این امور می‌بایست در صدر تصمیمات وزارت ارشاد باشد. امید که این تلنگر و روشنگری‌ها بتواند تاثیری ولو اندک در تعیین و تشخیص اولویت‌های فرهنگی وزارت ارشاد ایجاد کند.

23302

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *