عشقی که با زبان اشاره فریاد زده می شود …
«مبلغ» نوشت: باید بگویم شاید خاص ترین هیأتی است که رفته ام؛ مسجد هدایت واقع در خیابان جمهوری اسلامی. ساعت ۹ شب باید صدای هیأت در خیابان بپیچد اما از پیاده رو چیزی به گوش نمیرسید. با من دو دختر جوان وارد میشوند. دخترانی که از نسل امروز جامعه هستند با ظاهری متفاوت از هیأتی ها. در دلم خدا را شکر میکنم که اینها جوانانی هستند که دل در گرو مسجد و امام حسین (ع) دارند.
وارد که میشوم سکوتی عجیب حکم فرماست. گرچه جمعیتی سیصد نفری در مسجد به چشم میخورد اما صدایی از کسی در نمیآید تنها یک نفر جلوی منبر در حال وعظ است و همراه با صحبتهایش دستانش را هر از گاهی بالا و پایین میکند. پشت سرش کتیبهای منقش به نام مبارک اباعبدالله الحسین (ع) و پایینش با خط کوچکی نوشته شده: «هیات محبان سیدالشهدا (ع) ناشنوایان تهران تأسیس ۱۴۰۱». تازه حواسم جمع میشود که علت این حجم از سکوت چیست.
جایی مینشینم تا بتوانم جمعیت و روضه خوان را خوب رصد کنم. روضه خواندن و ناشنوا بودن چه جمع اضدادی را رقم زده است. به تک تک صورتها نگاه میکنم چشم عزاداران شش دانگ به صورت واعظ و خطیبی که روی منبر دارد از فضائل امام حسین (ع) .. ... ادامه مطلب